royaldesktop

अलि पैसो नहुनेले ऋण खोजेर दुबई कतार को ५०-६० डिग्री मा सन्तानलाई पठाउन प्रयास गर्छ! फर्केर आउदा केही न केही रोग लिएर नै आउँछ! घर का आमा बुवा सन्तानले सुख देला भन्ने आश त्यत्तिकै मारेर उसकै स्याहार मा लाग्नु पर्ने हुन्छ! अलि पढेलेखेका नीति बनाउने हरुको चाहना सन्तान लाई युरोप अमेरिका पढ्न पठाउने हुन्छ! भाँडा मस्काउदै, ग्यास स्टेसन मा काम गर्दै संघर्ष गर्दै त्यो बच्चा क्यारियर बनाउने दौडमा उतै भासिन्छ! सन्तान को सुख को निम्ति बुढा बुढी आफ्नो मुटुको टुक्रो बाट टाढिन्छन! त्यहाँको व्यवसायिक जिन्दगी ले मन लागे नि आमा बा को लागि समय निस्कदैन! विवाह पछि तेल भिषा मा १-२ वर्ष बोलाइन्छ! नाति नातिनाको स्याहार सुसार पछि पुन देश फर्किन्छन बुवा आमा! आज ती आमा बा जसको आँखा ले राम्ररी देख्दैन, कान ले राम्ररी सुन्दैन, सन्तानले बनाइ देको घर त छ तर तातो पानी तताएर दिने मान्छे छैन! सिटामोल ल्याइदिने मान्छे छैन! यता नेता फलाक्दै छन, लौरी टेक्दै बृद्ध भत्ता थाप्न आउनु भनेर , अर्का भन्दै छन फ्री भिषा मा खाडी पठाइदिन्छु भन्दै! हामीले यो ३० वर्षमा समाज कस्तो बनायौ? कुर्सी जोगाउने र कुर्सी को लागि जे नि गर्न